Θείες Λειτουργίες και Ιερές Παρακλήσεις τελούνται, αδιάλειπτα, εις τον Ι.Ν Οσίου Νικηφόρου, με την μνημόνευση των χιλιάδων ονομάτων.

Θείες Λειτουργίες και Ιερές Παρακλήσεις τελούνται, αδιάλειπτα, εις την γενέτειρα του Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού (Συρικάρι Κισάμου), και τον Ι. Προσκυνηματικό Του Ναό, με την μνημόνευση των χιλιάδων ονομάτων που έχουν καταγραφεί εις την παρρησία του Προσκυνήματος. Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αμφιλόχιος, τέλεσε (ως Ιερεύς) Θεία Λειτουργία, συλλειτουργούντων αδελφών εκ της Ι. Πατριαρχικής Μονής Γωνιάς· στο τέλος δε αναπέμφθηκε ειδική δέησις-προσευχή της Ι. Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης: «υπέρ ιάσεως των εκ της πανδημίας ασθενούντων, ενισχύσεως των Ιατρών, Νοσηλευτών και αιωνίου μνήμης των εκ της νόσου τελειωθέντων».

Ο Επίσκοπος μας σημείωσε: «29η Μαΐου σήμερα και ο νούς, η καρδιά μας, στρέφεται στην Βασιλίδα των Πόλεων· την Πόλη του Μεγάλου Κωνσταντίνου, την Ανθούσα Πόλι υπό αγίων Ιεραρχών, ευσεβών Βασιλέων, μυστών του Πνεύματος και κηρύκων της Μοναδικής Αληθείας, την Πόλι όπου κτυπά η καρδιά ολόκληρης της Ορθοδοξίας. Μνημονεύουμε μια άλλη 29η Μαΐου, αυτή του 1453. Μνημονεύουμε τον Κωνσταντίνο ΙΑ΄ τον Παλαιολόγο, τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου, και τους συν αυτώ, που έπεσαν μαχόμενοι. Σήμερα, επίσης, η Εκκλησία μας τιμά και την μνήμη της Οσίας Υπομονής, θυγατέρας του Κωνσταντίνου Δραγάση, σύζυγο του αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄ του Παλαιολόγου και μητέρας του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου ΙΑ΄ του Παλαιολόγου.

Την μνήμη της αυτοκράτειρας εκείνης, η οποία αναδείχθηκε προστάτιδα των φτωχών και από αυτοκράτειρα Ελένη, μετά την κοίμηση του αυτοκράτορα συζύγου της Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου, έγινε μοναχή και μετονομάστηκε σε μοναχή Υπομονή, διακρινόμενη στην αρετή και την υπομονή. Κληρονόμοι και διάδοχοι αυτού του πολιτισμού, του πολιτισμού του Βυζαντίου, είμεθα και εμείς σήμερα και καλούμεθα αυτό τον πολιτισμό να μεταλαμπαδεύσουμε στις επερχόμενες γενεές, ως ακριβή και πολύτιμη παρακαταθήκη. Η Οσία Υπομονή μας δείχνει τον δρόμο και τον τρόπο. Τον δρόμο της υπομονής και της αρετής. Μαζί και ο μεγάλος και θαυματουργός, αγαπημένος μας Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός, ο Άγιος της υπομονής και καρτερικότητας. Τον ίδιο δρόμο και τρόπο φωτίζει ο βίος και η πολιτεία του.

Η υπομονή του στην σκληρή δοκιμασία της ασθενείας του, καθώς η λέπρα ήτο ανίατη ασθένεια την εποχή εκείνη, η υπομονή Του που την μεταμόρφωσε σε προσευχή, δοξολογία, ευχαριστία, η υπομονή τον οδήγησε στην χάρι και την αγιότητα. Ας αγωνιστούμε λοιπόν να την αποκτήσουμε και ας παρακαλέσουμε, με όλη την δύναμη της ψυχής και της καρδιάς, την Οσία Υπομονή και τον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό να μας χαρίζουν την αρετή της υπομονής, την αρετή εκείνη που οδηγεί στην αγιότητα, τον φωτισμό και την χάρι· για να βρίσκουμε την δύναμη να υπερβαίνουμε κάθε δυσκολία, δοκιμασία, θλίψη και αγωνία της ζωής», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αμφιλόχιος.